De eerste week.

We rijden in een relaxed tempo in twee dagen naar Hirtshals, in het noorden van Denemarken. Prachtig weer, géén files, zelfs geen Deense verfemmertjes op de weg ;-)

Met een lekker zonnetje erbij varen we in circa 3,5 uur per ferry naar het Noorse Kristiansand. Tijdens de overtocht is er genoeg stof tot gesprek met een reislustig echtpaar uit Friesland, die ook Oman goed blijken te kennen, vanwege een in de hoofdstad Muscat wonende dochter.

Na een overnachting op een camping nabij Kristiansand, die voornamelijk bevolkt is met bouwvakkers die naast de camping nieuwe hutten en appartementjes bouwen, trekken we de volgende dag verder via de Telemarkroute in noordelijke richting. De zon is fel, de omgeving prachtig. De smalle en bochtige wegen houden de gemiddelde snelheid laag.

Omdat de receptie (nog) onbemensd is, zoeken we zelf een mooi plekje uit op een camping in Nissedal aan het meer, om vervolgens een kijkje te nemen aan de andere kant van het meer, met het kleinste veerpontje van Noorwegen, van Nissedal naar Fjone.

Het weer begint meestal 's morgens met een stralende zon, rond de middag word het wat bewolkt en aan het eind van de middag is de lucht weer strakblauw en schijnt de zon tot 20:00 à 22:00 uur. Echt donker wordt het hier 's nachts al niet meer, het blijft wat schemerig.

Het vakantieseizoen moet duidelijk nog beginnen, op de meeste campings wordt nog druk geharkt, gemaaid en gesnoeid en bij de receptie hangt een telefoonnummer of een briefje dat je zelf een plek kan zoeken. Met een beetje mazzel komt er dan 's avonds (n)iemand langs om af te rekenen.

Als we op vrijdag de 1^e juni van de camping vertrekken voor een bezoek aan o.a. het Telemark-kanaal is het miezerig weer en geeft de thermometer 5 graden aan. Later op de dag loopt het op naar 12 en af en toe laat de zon zich zelfs zien. Onderweg passeren we het Kviteseid openluchtmuseum, met huizen uit de 17^e en 18^e eeuw en een stenen kerkje uit de 12^e eeuw. Het is gesloten, dus we kunnen niet binnen in de huizen kijken. De wegen zijn smal en bochtig en we zijn blij dat we de caravan deze dag niet bij ons hebben.

Het Telemark kanaal wordt het 8^e wereldwonder genoemd. Het telt 18 sluizen die een hoogteverschil van 72 meter overbruggen, met als doel om oost en west Noorwegen met elkaar te verbinden. Er is door 500 mensen, 5 jaar lang aan gewerkt (o.a. door met dynamiet rotsen weg te blazen) en is in 1892 opgeleverd. Tegenwoordig wordt het alleen nog voor pleziervaart gebruikt. We bekijken de sluizen in Kjeldal en Ulefoss en de spectalaire Vrangfoss sluizen met maar liefst 5 sluiskamers aaneengeschakeld, die 23 meter hoogteverschil overbruggen (van 36 naar 59 meter).

In Ulefoss ontdekken we een supermarkt waar we onze voorraad wat kunnen aanvullen. We vinden alles nogal duur. Een Noorse dame (die vermoedelijk vanwege ons Sallands dialect denkt dat we Noren zijn) wijst ons aan waar het goedkoopste blikje bier ligt en dat kost dan nog Euro 4,60 voor een 0,5 liter. Zijn wij even blij dat we nog wat voorraad van de Aldi in de caravan hebben ! De diesel kost hier circa 1.90 euro. Maar ja, we waren gewaarschuwd: het is een mooi land, maar niet goedkoop......

Als we 's zaterdags van de camping vertrekken, is de lucht weer stralend blauw. In Vinje stoppen we bij een staafkerk uit 1796. De beheerder ziet ons lopen en vraagt of we ook even binnen willen kijken. Uiteraard willen we dat; het ziet er prachtig uit ! De houten vloer blijkt nog uit de vorige kerk te zijn en inmiddels ruim 900 jaar oud. Prima kwaliteit dus, dat Noorse hout ...

Even later passeren we de Latefoss (tweeling-) watervallen met een verval van 165 meter. De bijbehorende brug is uit 1859. Ook sterk werk, hij houdt het in ieder geval tot we er over zijn ....

Het landschap is adembenemend als we over een zuidelijk deel van de Hardangervidda hoogvlakte, op circa 1000 meter hoogte, tijdenlang tussen allerlei besneeuwde bergtoppen door rijden. Het weer verandert na elke tunnel die we passeren van zonnig naar regen, sneeuw, en uiteindelijk weer naar stralend weer. Op de camping in Odda parkeren we ons mobiele huis. Vandaag hebben we een rondje Hardangerfjorden en de daarbij behorende bijzonder fraaie uitlopers gedaan. Water, bergen, fris groen, rots, sneeuw: te veel om op te noemen. Foto's hiervanvolgen later.

Iedereen bedankt voor de reacties en de goede wensen; we zullen jullie op de hoogte blijven houden.