Na alle natuurschoon rondom de rv 55 komen we terecht in Oppdal, waar we overnachten op een camping in een woest berggebied aan een woest stromende rivier. De campingbaas ziet er ongeveer net zo uit, maar blijkt bij nadere kennismaking een hele aardige man te zijn. Hij heeft een knusse kantine met een levensgroot flatscreen voor de voetbalfans van die avond.

's Morgens is het 5 graden als we vertrekken vanaf deze camping op 650 meter hoogte. Via de Trollheimen (geen trol gezien overigens) die heel veel groen heeft, verder naar het aan de westkust gelegen plaatsje Molde. Ondertussen is het 14 graden geworden. We kunnen vanuit de caravan bijna onze voetjes in het Romsdalfjord steken.

De volgende dag rijden we (zonder onze caravan) de Atlantershavsveien, van Molde naar Kristiansund, over 8 bruggen die verschillende eilandjes met elkaar verbinden. De weg is geopend in juli 1989, is een fraai staaltje bruggenbouw en biedt spectaculaire vergezichten. De folder belooft ook nog hoge golven die over de weg vliegen, maar wij hebben, behalve meeuwen, niets zien vliegen...

Inmiddels was een deel van onze kleding wel aan een wasbeurt toe. Dus, muntjes gekocht voor de wasmachine en de droger. Kleding er in, wasmiddel erbij, muntje in de automaat .... Nee dus ! Het muntje blijkt met geen mogelijkheid in het gleufje te passen. Terug naar de receptie waar de eigenaar mij (Mia) aankijkt alsof ik hem vertel dat ik een olifant heb zien vliegen (ik zie hem denken: ‘blond .....'). Hij stuurt een medewerker mee, die even ongelovig kijkt. Nadat deze wat met de muntjes aan het prutsen is geweest, constateert ook hij dat het echt niet past. Een paar telefoontjes later is hij er uit: het kastje is net vanmorgen vervangen door een Zweeds exemplaar en daar passen deze muntjes niet in. Na wat gemorrel met verschillende muntstukjes en schroevendraaiers krijgt hij warempel het zaakje aan het draaien. Pffff... in het vervolg toch maar gewoon weer de boel in het bekende T-emmertje onderweg laten schoonschudden en vervolgens met de hand uitspoelen.

We vervolgen onze weg richting Andalsnes om daar in een prachtige bergwereld de pootjes van onze caravan weer uit te draaien. In de gezellige kantine met een paar saaie Noren en enkele Duitsers zien we Nederland van Duitsland verliezen. We moffelen maar snel onze meegebrachte oranje buddies onder de trui als we weggaan. Henk overweegt nog om bij de Duitse medekampeerders het electriciteitssnoer door te knippen, maar is uiteindelijk te overtuigen zich als een echte Noor kalm en beheerst te gedragen.

Een veel gehoorde vraag is hier: ‘ben je al naar boven geweest'? Naar boven is dan de Trollstigveien, een overbekende bergweg met vele haarspeldbochten. Als we aankomen in Andalsnes is het regenachtig, de volgende dag is het iets beter en de weersvooruitzichten zijn gunstig. Het kan hier enorm mistig zijn en dan is het levensgevaarlijk op deze weg.

Op vrijdagmorgen schijnt de zon en we blijven maar naar boven kijken. Rond 11:00 uur zijn de meeste nevelen boven de bergtoppen opgelost en gaan we op pad. De weg kronkelt zich met vele haardspeldbochten, met een stijgingspercentage van rond de 12%, langs de bergwand omhoog. Het berglandschap is ruig en de rotsen zijn steil, de rivieren snelstromend en uitlopend in enorme watervallen, het landschap wisselt van licht naar donkergroen, en van licht naar donkergrijs en vervolgens naar sneeuwwit. De zon blijft ons de hele dag gezelschap houden, geweldig !

We trekken op zaterdag verder via de E136 en E6 door het Romsdal naar Otta. Onderweg zien we wild stromende rivieren, die zich soms door smalle kloven persen, en watervallen die zich overal met veel geraas van de bergen af storten. Overal staan waarschuwingsborden voor rendieren en elanden, maar waar ze ons in Finland regelmatig voor de voeten dan wel de auto liepen, hebben we er hier nog niet één gezien.

In Otta strijken we neer aan de gelijknamige rivier, waar we met wisselend weer, dan weer zon en dan weer regen, regelmatig zowel in als buiten de caravan verblijven. De aardige campinghoudster regelt voor ons een TV in een privé blokhut waar we 's avonds de voetbal kunnen volgen.

Tot slot nog even wat Noorse les; het lijkt op het Sallands, zie onderstaande voorbeelden:

Keuken - kjøkken, deur - dør, draadloos internet - trådløst internett

douche - dusj, veg - weg, vegbom - slagboom

Voor de Götlandferiegjester: Ha en bra resa och ha kul !

Voor de overige Noors sprekenden: Takk for din interesse og holde følge oss !

Voor alle anderen: dank voor de interesse, groetjes van ons en tot later !